 Dąb Bolesław - 800 lat - najstarszy w Polsce! Uzupełnienie: dąb został powalony przez wichurę, która przeszła nad Kołobrzegiem i okolicami w nocy z 31 maja na 1 czerwca 2016 roku.  Kilkanaście kilometrów na wschód od dębów wjechaliśmy na niebieski Szlak Najstarszych Dębów. Dojechaliśmy do nich od południa, dokładnie tak, jak wiódł on na mapie cyfrowej, bo w rzeczywistości końcówka nieco się różniła od oznakowania na drzewach. Zmusiło nas to do przedzierania się przez pola i podmokły bukowy las. Dopiero tutaj więc wyprawa nabrała smaczku. To jest to, co tygrysy lubią najbardziej. Przez wiele kilometrów jechaliśmy Szlakiem św. Jakuba, wytyczonym i oznakowanym wiosną 2013 roku. Jego oznakowanie jest zupełnie inne, niż wszystkich pozostałych szlaków. Znaki mają postać charakterystycznej żółtej muszli na niebieskim tle. Góra muszli zwrócona jest w kierunku, w którym szlak wiedzie. Na zakrętach jest ona przekręcona we właściwą stronę. Czytałem wcześniej o znakowaniu tego szlaku i o tym, że grupa szczecińskich rowerzystów przejechała go latem między Sławnem a Szczecinem w celu sprawdzenia poprawności jego oznakowania. Oceniam, że w zasadzie wpadek nie było. Ogłoszone w 2000 roku badania dendrologów wykazały, że najstarszym polskim dębem jest Bolesław
rosnący w pobliżu Bagicza koło Kołobrzegu. Liczy sobie 800 lat, obwód jego pnia na wysokości 1,3 m wynosi
6,91 m. Drzewo ma wysokość 32 m i koronę o średnicy 20 m. Bolesław miał
już 60 lat, gdy drugi na liście, piotrowicki Chrobry dopiero kiełkował.
Został ochrzczony imieniem Bolesław 19 sierpnia 2000 roku. Upamiętniono w
ten sposób króla Bolesława Chrobrego (ok. 967 - 1025), za którego
przyczyną powstało w 1000 roku biskupstwo w Kołobrzegu. Przed ponownym
"odkryciem" dębu Bolesław (jego pozycja była niewłaściwie oznaczona na
mapach niemieckich) przez Hieronima Kroczyńskiego za najstarszy dąb w
Polsce, uważany był dąb Chrobry z Piotrowic liczący 740 lat. Najbardziej
znany dąb Bartek z Zagnańska (Bartkowa) ma 670 lat.  Drugim wiekowym dębem rosnącym w pobliżu jest Warcisław. Jego wiek ocenia się na 640 lat. Obwód pnia na wysokości 1,3 m wynosi 6,18 m. Drzewo ma wysokość 30 m, a korona ma średnicę 15 m. Drzewo jest w znacznym stopniu puste w środku. Nazwa Warcisław została nadana 19.08.2000 roku, dla uczczenia osoby księcia zachodniopomorskiego Warcisława III i jego historycznej zasługi we wspólnym z biskupem Hermanem, dziele lokacji miasta Kołobrzeg w dniu 23 maja 1255 roku. W dokumencie dotyczącym lokacji miasta przekazali oni Las Kołobrzeski miastu, czasowo zwalniając go z opłat. Dlaczego tak często można trafić na mylne informacje podające inne dęby jako najstarsze?  Trafiłem na informację, według mnie nie do końca przekonującą, że
Bolesław rośnie na terenach zajmowanych do roku 1992 przez wojska
radzieckie. Niedaleko znajduje się dawne lotnisko wojskowe zbudowane
jeszcze przez Niemców, a po wojnie przejęte przez Rosjan. Miejsce, w
którym rośnie dąb, było w zasadzie niedostępne, więc prawie nikt nie wiedział, że
rośnie tu tak wiekowe drzewo, a właściwie dwa, bo w niedalekim
sąsiedztwie rośnie Warcisław. Dęby były wymieniane w niemieckich, przedwojennych przewodnikach jako jedna z największych atrakcji przyrodniczych miasta.
 Od
dębów Bolesław i Warcisław pojechaliśmy Szlakiem św. Jakuba do Kołobrzegu. Zwiedziliśmy miasto, a potem znaną mi
bardzo dobrze, utwardzoną ścieżką rowerową, usytuowaną tuż za nadmorską
wydmą, przez Ekopark oraz byłe radzieckie lotnisko w Bagiczu, do Sianożęt.
Ścieżką porusza się wielu rowerzystów, również z Niemiec, którzy
przybywają do kołobrzeskich sanatoriów. Najciekawszym turystycznie odcinkiem jest przejazd przez Ekopark na wschód od Kołobrzegu. Jest to użytek ekologiczny cenny
ze względu na walory krajobrazowe, geomorfologiczne, faunistyczne i
florystyczne. Miejscami trasa wiedzie drewnianymi kładkami. Zasadniczym elementem jest słonawe torfowisko "Solne Bagno". Obszar znajduje się w wykazie ostoi ptaków europejskiej sieci obszarów chronionych. Występuje tu około 80 gatunków ptaków. Do Koszalina dojechaliśmy ponownie bocznymi drogami, unikając jak ognia, intensywnie uczęszczanej głównej drogi, pozbawionej pobocza. Ostatnie dwie godziny przed Słupskiem jechaliśmy po ciemku, skutecznie unikając deszczu. Więcej zdjęć jest tutaj   |
06 Podróże 2013 > 2. Wędrówki po okolicy >